விது

அணுவளர் மழலை செல்வமே
எங்கள் மடியில் தவழும் அருணை தேவதையே
தாரகை தனை கொஞ்சிட
நிலவும் மேகம் எட்டி பார்த்ததோ
ஆம்பல் மலர் கூட்டம் தோழியொன்று கொண்டதோ.

புன்னகை குவியமே உனை ஏந்திட
உறங்கா விழிகளின் வலி யாவும் பறந்திடுமே
அரும்பே கொஞ்சம் உறக்கம் கொள்
நீ களம் காண
கனவுகள் பல காத்திருக்கிறது.

பிறந்த கணமே
வெற்றிச்செல்வி கைகளில் தழுவினாய்
வலிகளை துறந்து
புது வரலாறு படைத்திடவா
விதுவளர் ஒளியே ஒளிவளர் விதுவே
எங்கள் விதுஓளியுற
நாங்கள் மகிழ்ந்திடுவோமே.

மெய்யெழுத்து

மனைவிற்காக மெய்யெழுத்தே இல்லாமல் ஓர் கவிதை

மனைவியே எனது அருமையே உனை எழுதாத நேர வெளி தீராது பிணையே
காதலிதனை தழுவாத வலி
வளி புகா நுரையிலென நினை வெருவி புரையோடி  மருகி விழுவதே

நிலவு மகளென நீ ஒளியாக உசாவினாயேயடி
எனது இடுதிரை விலகி அரசியே உனை இசையுருகி ஊனை கெழுதி அதை பாடி அதர வழியே அருணை இதயமோடு நிறைவுறுவேனாக!